Loquutus cum spiritibus de reflexione, quod spiritus, qui ducunt hominem, quia absque reflexione tali, qualis est hominis in corpore, per sensus, quod ideo nihil videre queant in mundo per oculos hominis, sicut spiritus per meos, nam quoties mihi dabatur, iis dare reflexionem, seu attentionem, quod manifeste idea spirituali percepi, illico tunc dicebant, quod ea viderent, et omnia et singula, ad quae reflexio mihi data, et cum iis communicata, dirigebatur; dicentes toties fere, quod nihil viderint, priusquam iis data est reflexio, quod saepius factum, sic ut ab experientia multiplici id confirmare possim, quod spiritus per alius hominis oculos nihil videat, et quod animae et spiritus magnopere mirati sint, quod iterum quasi in mundum venissent, prorsus sicut ii ibi essent suomet corpore, quod etiam nunc attestantur.