De fide persuasiva absque fide salvifica, quam damnosa
Fuit quidam qui in fide persuasiva prae aliis, crediderat illa quae in Verbo plus quam alii, sed quae in sensu literae ibi, in mundo etiam per talia et lectionem Verbi, ad honores venit, captavit inde famam, sed quia talis, et quoque voluit magnus fieri in altera vita, et credidit se meruisse prae aliis, nihil audire voluit, quam quod magnus fieret, etiam mundana amabat prae coelestibus, sed ostensum quam damnosa esset illa fides, associabat se diabolis malitiosissimis, qui per illum habebant potentiam satis validam, et hoc saepe et satis diu, quapropter illa fides ei adempta fuit, quia damnosa tam illi, quam generi humano ibi, obedivit diabolis ad perdendum quoscunque vellent, imprimis cum pollicerentur ei magna et honores, et ostensum porro quod fides ejus pro fine habuerit honores et mundum, quod putaverit etiam coelum, erat ut similiter ibi magnus fieret.
