4087. De mutatione locorum Perceptum, nisi societates in divino ordine essent, ita ordinatae, ut unicuique rei, cujusvis ideae, ut et phantasiae, correspondeant, quod nequaquam spiritus se movere posset a loco in locum, repraesentatum sicut immobile quid et inanimatum, tum quod ordinatio Divina societatum efficiat, ut homo ideas habere possit, proinde cogitare et loqui, et consequenter apparere, moveri a loco ad locum, quae translatio et progressio, est apparentia et fallacia, sed se habet secundum variationes ideae seu phantasiae, proinde societatum correspondentium, quae influunt, et a quibus talia recipiunt ii qui in idea seu phantasia, inde apparent mutationes loci, et alia, sicut progressiones corporis, circumrotationes, tum plicationes, lacerationes, et talia. 1748, 27 Nov.